Ջրի աղազրկման տասնամյակներ շարունակ գոյություն ունեցող հակադարձ օսմոսի տեսության մերժումը

Հակադարձ օսմոսի գործընթացը ապացուցել է, որ ծովի ջրից աղերը հեռացնելու և մաքուր ջրի հասանելիությունը մեծացնելու ամենաառաջադեմ մեթոդն է: Այլ կիրառություններից են կեղտաջրերի մաքրումը և էներգիայի արտադրությունը:
Այժմ հետազոտողների մի խումբ նոր ուսումնասիրության շրջանակներում ցույց է տալիս, որ հակադարձ օսմոսի աշխատանքի ստանդարտ բացատրությունը, որն ընդունվել է ավելի քան հիսուն տարի, հիմնարար սխալ է: Ճանապարհին հետազոտողները առաջ են քաշել մեկ այլ տեսություն: Բացի գրառումների ուղղումից, այս տվյալները կարող են թույլ տալ հակադարձ օսմոսն ավելի արդյունավետ օգտագործել:
Հակառակ օսմոս/RO-ն, որը առաջին անգամ կիրառվել է 1960-ականներին, հեռացնում է աղերը և խառնուրդները ջրից՝ այն անցկացնելով կիսաթափանցիկ թաղանթով, որը թույլ է տալիս ջրին անցնել՝ միաժամանակ խոչընդոտելով աղտոտող նյութերը: Այս գործողության ճշգրիտ բացատրության համար հետազոտողները օգտագործել են լուծույթի դիֆուզիայի տեսությունը: Տեսությունը ենթադրում է, որ ջրի մոլեկուլները լուծվում և դիֆուզվում են թաղանթի միջով՝ կոնցենտրացիայի գրադիենտով, այսինքն՝ մոլեկուլները տեղափոխվում են բարձր կոնցենտրացիայի տարածքներից դեպի ավելի քիչ մոլեկուլների տարածքներ: Չնայած այս տեսությունը լայնորեն ընդունված է եղել ավելի քան 50 տարի և նույնիսկ գրվել է դասագրքերում, Էլիմելեխն ասել է, որ վաղուց կասկածներ ունի:
Ընդհանուր առմամբ, մոդելավորումը և փորձերը ցույց են տալիս, որ հակադարձ օսմոսը պայմանավորված չէ մոլեկուլների կոնցենտրացիայով, այլ թաղանթի ներսում ճնշման փոփոխություններով։